Thursday, December 22, 2005

جاده

در راه بازگشت، من اشکهايم را با جاده قسمت کردم، تا شايد التيام بخشد درد با تو نبودن را...
۰ لایک / ۳ نظر / ۱۲ بازدید
hamed

جديد ترين اخبار سياسی ايران بدون فيلتر و سانسور http://javanekomonist.persianblog.ir/
m

و اشکهايی که به خاطر با تو بودن ميريزم را بايد با کدام جاده، با کدام راه ، با کدام آدم قسمت کنم؟ احتما لا جمله ای که چند سال بعد خواهی گفت. مثل خيليهای ديگه.
همايون

نازنين دخترم آرزو دارم هميشه چشمهايت بخندند دلم برات يه ذره شده مي بوسمت
 

باز هم با اجازه فروغ

من از نهایت شب حرف می زنم من از نهایت تاریکی و از نهایت شب حرف می زنم مهربانم اگر به خانه من بیایی چراغ نمی خواهم وجود پر نورت گرمی آن خوشبخ...