دنیای کوچکی است...اون روزی رو به یاد می آوری که دلت پر از درد بود و لبریز از سوال که "چرا من؟"
هیچ به "از هر دست بگیری از همون دست پس می گیری" یا قانون "برای هر عملی عکس العملی هست برابر و در خلاف جهت" یا به قول خارجی ها "کارما" فکر کردی؟
این هم نمونه زنده...
برای من نوشته:
"آخر قلبم جایی که هیج کسی به اون دسترسی نداره یه ترک قدیمی ترمیم نشده وجود داره یادگار شماست"
سال گذشته وقتی خسته و دلشکسته با غم نبودنش دست و پنجه نرم می کردم...
برای او نوشتم:
"قصه من و غم تو، قصه گل و تگرگ نیست. قصه من و غم تو، قصه صدف و مروارید است. من غم تو را در عمیق ترین جای قلبم حفظ خواهم کرد. غم تو در صدف قلبم مرواید خواهد شد. و این با ارزش ترین هدیه ای است که از تو به یادگار می ماند"
پيام هاي ديگران () جمعه ۳٠ اردیبهشت ،۱۳٩٠ - ...
