من چه غم دارم ازگره ابروهای آدميانوقتی لبان خدايمبه رويم می خندند...۰ لایک / ۰ نظر / ۱۳ بازدید
من از نهایت شب حرف می زنم من از نهایت تاریکی و از نهایت شب حرف می زنم مهربانم اگر به خانه من بیایی چراغ نمی خواهم وجود پر نورت گرمی آن خوشبخ...
No comments:
Post a Comment