Friday, May 21, 2004

گاه می انديشم...

گاه با خود می انديشم:

باز اگر کودک شوم

دلم طاقت کشيدن موهای ابريشمينش را خواهد داشت

دلم طاقت ديدن برق اشک در چشمان آهو وشش را خواهد داشت

آه خدايا

که چقدر برايش دلتنگم

برايش که همه کودکی،نوجوانی و جوانيم با او گذشت...
۰ لایک / ۱ نظر / ۱۳ بازدید
آلونک نشین

از بلاگه بچه مثبت اومدم اينجا ...... نگرانم!
 

No comments:

Post a Comment

باز هم با اجازه فروغ

من از نهایت شب حرف می زنم من از نهایت تاریکی و از نهایت شب حرف می زنم مهربانم اگر به خانه من بیایی چراغ نمی خواهم وجود پر نورت گرمی آن خوشبخ...