پيش تر ها از کسی شنيدم تلاش برای به يادآوردن خواب باعث
تقويت حس ششم می شود. چند شب پيش با خودم فکر می کردم کدامين دنيا دنيای
واقعی است؟ دنيايی که در آن زندگی می کنيم و يا دنيايی که در خواب می
بينيم؟ اگر دنيای خواب دنيای خيال و روياست چرا يک خواب آنقدر حقيقی می
نماید؟ چرا آنقدر روی ما، زندگی و روحيه مان تاثير می گذارد؟ چرا آنقدر
فکرمان را به خود مشغول می کند؟ مدتی پبش از بابت اينکه خوابهايم را روز
بعد فراموش می کردم، بسيار دلخور بودم...حال که چندی است غريت به اتفاق
خوابهايم را به خاطر می آورم، آنها را بسيار متاثر کننده يافته ام. شايد من
بخش بزرگی از روحم را در گذشته جا گذاشته ام، چرا که با وجود شاد و
سپاسگذار بودن از رحمت، موهبت و نعمتهای الهی (در دنيای واقعی)، بخشی که در حسرت گذشته هنوز شبها در فغان و در غوغاست...
در اندرون من خسته دل ندانم کيست که من خموشم و او در فغان و در غوغاست
July 05, 2006
No comments:
Post a Comment