بی تو بهار می آید ولی عید نمی شود

 

دوباره نوروز در راه

دوباره شوق بهار

دوباره ذوق سبزی و شکوفه

دباره درد نبودن تو

دوباره قلب شکسته من

دوباره اشک دو چشم من

دوباره جا نماز خالی تو

دوباره چادر نماز تنهای تو

دوباره عبادت های نخوانده

دوباره زیارت های نرفته

دوباره یاد لبخند مهربانت

دوباره آغوش خالی من از تو

دوباره موهای سر من بی نوازش دستهای تو

دوباره شبهای بی قصه

دوباره کابوس نبودن تو

تا شقایق هست، عشق و یاد تو در قلبم جاودانی است

عيدت در بهشت مبارک مامان ملوک گلم