با او گلها به زيبايی زندگی بودند
با او ترانه ها به دلنشينی نغمه بلبلان بودند
با او تنها گرمی و عشق معنی داشت
بی او گلها پژمردند
بلبلان مردند
بي او سرما آمد
بی او اسيرچنگال نا اميدی شدم
و شعرهايم که زمانی مالامال از اميدو عشق بودند
طعم تلخ غم يافتند
آه کاش در آغوش فراموشي می خفتم
شايد او درد را از وجودم به يغما برد
حتی مرگ هم يادش را از ذهنم و عشقش را از قلبم نخواهد برد
۰ لایک / ۰ نظر / ۱۲ بازدید
Tuesday, January 21, 2003
با او و بی او
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment